Helaas heeft mijn lieve Pip het niet gehaald. De problemen begonnen woensdag, toen ik ontdekte dat hij een opgezwollen buikje had en hij niet meer wilde eten. De dagen erna heb ik (en de supervisors) er alles aan gedaan om hem beter te maken: ik heb zijn buikje uren gemasseerd, medicijnen gegeven, water tegen uitdroging in hem gespoten, lichaamsbeweging gegeven... Maar maandagochtend vond ik hem om half 7 dood in zijn kooitje. Waarschijnlijk waren Pips darmen gedraaid, iets wat hij nooit had kunnen overleven. Gelukkig heb ik Diva nog! Met haar gaat het goed, al was er wat bezorgdheid omdat haar poep groen was. Daar krijgt ze nu antibiotica voor. Ze kan al zelfstandig eten, waar ik heel blij mee ben want dat betekent dat ik haar niet meer zo vaak hoef aan te raken. Ze heeft namelijk een hekel aan aanrakingen: ik hoef de kooi maar te openen en ze bijt en hist al. En dan is ze bij mij nog aan de rustige kant! Ze heeft al meerdere keren een supervisor gebeten, een echte diva dus.

Naast het hele baby-gebeuren was er natuurlijk ook genoeg te verven, schoon te maken en te klussen. Ik mocht me weer nuttig maken door een wasberen wc te ontstoppen, zeilen te vervangen en de klusjesman te helpen (wat ik maar beperkt heb tot spijkers aangeven). Ook had ik 2 dagen achtereen de verschrikkelijke cage 1 met wasberen. Ik zal proberen te illustreren hoe het verschonen van hun wc eruit zag: 1 wasbeer zat op mijn rug, 1 klemde zich aan mijn linkerbeen vast, 2 zaten in de emmer met schoon water, 1 had het putje gestolen en een ander zat in de lege wc en beet in mijn laars. Een echte uitdaging dus.

Ik had ook de eer om mee te mogen op een rescue: er was gebeld over een gewonde wasbeer. We vonden hem op een parkeerterrein en hij was heel makkelijk te vangen omdat hij zich niet verzette. Zijn oor en neus waren er half af, en ook zijn staart was niet helemaal compleet meer. Hij wordt nu verzorgd, hopen maar dat hij het haalt! Ik heb het hier helemaal naar mijn zin. Het is heel hard werken, de dagen zijn lang maar critter care voelt al echt als een soort 'thuis'. Ook met de andere interns is het elke dag weer gezellig. 's Avonds spelen we meestal spelletjes of kijken een film. Over precies 3 weken zit mijn tijd hier er al op, het gaat echt hard.