Alweer een nieuwe week (die vooral in het teken van onze bever stond) voorbij, het gaat echt snel hier! Naast het gebruikelijke kooien schoonmaken, met de wasbeertjes worstelen en hun potty's verschonen heb ik ook weer veel geklust. Zo heb ik geprimed (primer is een soort van grondverf), deuren geschuurd zodat ze niet meer klemmen, spullen verhuisd en verf van de vloer geschrobt. Dit ging natuurlijk niet allemaal vlekkeloos. Met het primen moest het plafond ook gedaan worden en natuurlijk kreeg ik daarbij niet alleen een aanzienlijke hoeveel verf op mijn kleren maar ook in mijn haar. Toen linda en mij verteld werd dat 2 deuren klemden zaten we eerst aan de verkeerde deuren de rammelen en kwamen tot de conclusie dat ze niet klemden en al gedaan moesten zijn. Gelukkig werden we later op de goede deuren gewezen. Verder de dagelijkse onhandigheden: jezelf natspuiten met de tuinslang (gebeurd nog elke dag), voer omgooien op de stenen, vuilniszakken die scheuren als ze weggegooid moeten worden. Heel vaak hoop ik dat mensen me op dit moment niet zien omdat genante situaties zich vaak voordoen.

Naast de ondertussen al 'gewone' klusjes was het ook een leerzame week. Vrijdag moest ik met de bever naar de dierenarts wegens een te dikke buik. Toen ik de bever uit de kennel tilde werd ik helemaal onder geplast, maar ondanks dat hield ik dapper vol en kreeg de bever heelhuids op de tafel. Er werd een röntgenfoto van haar buik gemaakt, en daarbij moest ik in een loden jas assisteren (wat betekent: de bever vasthouden). Gelukkig bleek er alleen veel gas in de buik te zitten. Ook kwamen we erachter dat de bever een meisje is, terwijl we altijd dachten dat het een jongen was! Bij bevers zitten hun geslachtsorganen namelijk in hun lichaam, vandaar dat het op de röntgenfoto wel te zien was. We hebben onze vrouwelijke bever ook een naam gegeven: lotje. Erg grappig omdat niemand behalve de nederlanders het uit kan spreken; beter dan latje wordt het niet. Naast het bezoek aan de dierenarts hebben alle interns gister nog een les gehad over hoe een dier bij aankomst te onderzoeken, en daarna de critter care video gekeken. Heel mooi om alle vrijlatingen van de beter gemaakte dieren te zien.

Verder is de bever Lotje echt een schatje. Linda en ik moesten vaak haar buikje masseren, en daarbij maakt ze van die babyhuil geluidjes. Verder is ze totaal niet aggressief en heel leuk om naar te kijken (vooral als ze zichzelf wast). Ze kost wel veel tijd (we doen veel bever checks: temperatuur meten om te kijken of ze terug haar warme hok in moet), maar dat is ze zeker waard! Vandaag had ze trouwens wel iemand gebeten die haar medicijnen gaf, maar volgens mij was het meer een schamp langs haar tand want als een bever echt wil bijten heb je geen vingers meer.

Op onze vrije zaterdag zijn Linda en ik naar het winkelcentrum Willowbrook gegaan. Het was groot (we zijn een paar keer een soort van verdwaald), en ik heb mijn ogen uitgekenen. Er zijn wel hele andere winkels dan in Nederland, maar uiteindelijk vonden we een paar leuke. Ik heb kleren en een voedselvoorraad gekocht, maar het meest blij ben ik met mijn 4 nieuwe (engelse) boeken. We liepen wel tegen een probleem aan: we kunnen niet pinnen. Canada is namelijk het enige land met een ING probleem en niemand weet waarom. Gelukkig hebben we onze creditcard nog! Gisteren ben ik met een paar andere interns naar de bioscoop geweest, wat een enorm gebouw was. Ik koos voor de film the artist omdat het een stomme film was en ik dus geen probleem zou krijgen met het vele engels zonder ondertiteling (goede keus; ik begreep alles)! Het was mijn eerste zwart-wit + stomme film, wat in het begin een beetje wennen was, maar uiteindelijk vond ik het een hele goede film Ik durfde alleen mijn popcorn niet te eten omdat het zo stil was.

Dan last but not least: mijn horrorkooi avontuur. Gisteren moest ik cage 1 schoonmaken, met daarin 7 monsterlijke puberende wasberen. Toen ik ze buiten op wilde sluiten (er ging eerst een hele achtervolging met bezem aan vooraf om ze naar buiten te krijgen) door het deurtje dicht te doen, beet een wasbeer in mijn hand.En toen ik even later mijn bezem die ze hadden gejat terug wilde pakken viel een wasbeer mijn laarzen aan. Echt schatjes. Om het allemaal nog erger te maken heb ik gisteren kennis gemaakt met een stinkdier. Ik kan er heel kort over zijn: het stinkt. Echt een walgelijke verotte geur zodat ik niet meer door mijn neus durfde te ademen. Lotje ruikt er fris bij. Snel weer een nieuwe update over mijn handige leven!