Al weer bijna een week op critter care, en de tijd gaat echt heel snel. De dagen krijgen ook al een goed ritme: vroeg je bed uit, je kooi voor die dag voeren en dan mag je zelf ontbijten. Na de morning meeting begint het schoonmaken van je kooi. Dit is altijd nog een grote uitdaging, omdat je ervoor moet zorgen dat de wasbeertjes die in de kooi zitten eerst buiten worden opgesloten en daarna weer naar binnen mogen. Om het deurtje tussen het binnen- en buitenverblijf te openen moet je de kooi in waar de wasbeertjes met zn allen op jou zitten te wachten. Het is al een worsteling om de deur naar de kooi open te krijgen, waar 6 grijperige monsters aan hangen - klaar om te gaan ontsnappen. Dan moet je nog de kooi door (weer achtervolgt door die schattige beestjes die zich aan je vastklampen), het slotje open zien te krijgen en weer veilig de deur terug bereiken. Maar na een paar dagen oefening gaat dit allemaal al een stuk beter! Na de lunch volgt het onderhoudt. Ik ben zo langzamerhand al een echte klusser geworden: verven, opmeten, zagen - ik kan en doe het allemaal!

Gisteren was ik ook voor het eerst verantwoordelijk voor het koken van de kip wat de dieren gevoerd wordt. Helaas moest er 's avonds nog een extra portie gekookt worden, en nog meer helaas kreeg ik het hete kippenvet over mijn (schone goede) broek toen ik in het donker naar buiten liep om het weg te gooien. Dat was zeker weten een dieptepunt.

Mijn hoogtepunt was 2 dagen geleden: linda en ik mochten meekomen naar de verpleegkamer waar een pas gevangen bever onderzocht werd. Het was de eerste keer dat ik een bever in het echt zag.. en het werd gelijk ons diertje! Ik kan het beter dier noemen, want het is een enorm beest van wel 15 kilo. Heel eng en tegelijkertijd leuk dat we nu mogen zorgen voor een eigen dier, waar we eigenlijk bijna nika van af weten. De bever heeft 2 wonden en moet daarvan herstellen, vandaar dat hij bij care for critters is gebracht. Het eerste wat ik over een bever heb geleerd is dat ze ontzettend stinken, al is zijn kooi net verschoond. Verder ben ik nog een beetje bang voor zijn tanden (hij kan door alles heen bijten) dus daar blijf ik zo ver mogelijk van uit de buurt. We moeten de bever 's morgens voeden n verschonen, 's middags nog wat bijvoeren, rond 4 uur weer zijn kooi verschonen en eten geven en 's avonds nog 2x een bever check doen.

Zo word ik dus goed bezig gehouden de hele dag, maar gelukkig is er 's avonds genoeg tijd voor wat gezelligheid en rust. Vandaag is weer mijn vrije dag, die ik tot nu toe heb gevuld met skypen. Ik ben van plan om dalijk te gaan hardlopen, en om 4 uur krijgen linda en ik uitleg over het toedienen van medicijnen aan de bever. We mogen hem na 1 week een naam geven, en zijn al druk aan het brainstormen. Suggesties zijn altijd welkom!